Fried'l De Wijze
Het is een doodgewone weekdag. Ik lig al enkele uren te schipperen tussen slaap en wakker worden: een kamer delen heeft zo zijn nadelen als je oudere broer de wekker doet afgaan om half zeven. Maar stiekem lig ik ook op de wacht voor mijn dagdagelijkse afspraak met een blonde schone. Vijf voor negen. Het is bijna zo ver. Nog steeds slaapdronken spits ik de oren, wanneer een hese doch charmante stem me toefluistert: “het beste moet nog komen…”.
Fried’l Lesage en Radio 1 hebben mijn heimwee naar Wim Oosterlinck en Heidi Lenaerts snel doen wegdeemsteren. Meer zelfs, ik heb er het medium radio langzaamaan door leren appreciëren. Radio 1 is immers nog een zender waar je actief moet luisteren in plaats van radio als achtergrondruis te gebruiken, met als ochtendlijk hoogtepunt “Het beste moet nog komen”. Een verademing in een steeds sneller en drukker wordende maatschappij, denk ik dan in mijn meest academische buien. En Fried’l Lesage – we moeten daar eerlijk in zijn – is een lekker dier. Uiterlijk misschien een paard, maar de stem van een nachtegaal.
Vorige week – was het nu donderdag of vrijdag – luisterde ik met ingehouden adem naar de verhalen van een voor mij onbekend Nederlands acteur die het toneel geruild heeft voor een bestaan als orthodox monnik. Jozef van den Berg mocht dan al een nobele onbekende zijn, door zijn ontboezemingen over zijn roeping en de daarmee gepaard gaande vreugde kreeg ik een krop in de keel. En dat gebeurt me zelden. Hij vertelde hoe hij die laatste avond in de Antwerpse Singel zijn publiek toesprak: “Ik stop met optreden. Mijn doel is Christus”. Hij vertelde hoe hij zijn vrouw en kinderen verliet en een nieuw leven startte in een fietshokje, zonder enig bezit. En Friedl luisterde, samen met mij. Ze onderbrak hem niet voor reclame of voor een grappige sneer. Neen, ze luisterde. Ik hoorde zelfs stiltes. En dan plots Bach. Klassieke muziek klonk nog nooit zo mooi.
Ach, Friedl, waarom heb ik niet eerder ontdekt hoe jij en je gasten mijn ochtend kunnen kleuren? Voordien bitterzwart, maar nu vreugderood. Waarvoor dank.
Fried’l Lesage en Radio 1 hebben mijn heimwee naar Wim Oosterlinck en Heidi Lenaerts snel doen wegdeemsteren. Meer zelfs, ik heb er het medium radio langzaamaan door leren appreciëren. Radio 1 is immers nog een zender waar je actief moet luisteren in plaats van radio als achtergrondruis te gebruiken, met als ochtendlijk hoogtepunt “Het beste moet nog komen”. Een verademing in een steeds sneller en drukker wordende maatschappij, denk ik dan in mijn meest academische buien. En Fried’l Lesage – we moeten daar eerlijk in zijn – is een lekker dier. Uiterlijk misschien een paard, maar de stem van een nachtegaal.
Vorige week – was het nu donderdag of vrijdag – luisterde ik met ingehouden adem naar de verhalen van een voor mij onbekend Nederlands acteur die het toneel geruild heeft voor een bestaan als orthodox monnik. Jozef van den Berg mocht dan al een nobele onbekende zijn, door zijn ontboezemingen over zijn roeping en de daarmee gepaard gaande vreugde kreeg ik een krop in de keel. En dat gebeurt me zelden. Hij vertelde hoe hij die laatste avond in de Antwerpse Singel zijn publiek toesprak: “Ik stop met optreden. Mijn doel is Christus”. Hij vertelde hoe hij zijn vrouw en kinderen verliet en een nieuw leven startte in een fietshokje, zonder enig bezit. En Friedl luisterde, samen met mij. Ze onderbrak hem niet voor reclame of voor een grappige sneer. Neen, ze luisterde. Ik hoorde zelfs stiltes. En dan plots Bach. Klassieke muziek klonk nog nooit zo mooi.
Ach, Friedl, waarom heb ik niet eerder ontdekt hoe jij en je gasten mijn ochtend kunnen kleuren? Voordien bitterzwart, maar nu vreugderood. Waarvoor dank.
This entry was posted
on donderdag, juni 08, 2006 at 9:48 a.m..
You can skip to the end and leave a response.
om negen uur nog in bedde liggen, schandalig!! overigens; overschot van gelijk, friedl' is lekker dier, of zelfs een seksgodin, wie weejt? ben alvast haar vazal ;)
't is zo'n knuffelding & tijdens nachtelijk schrijf- en opzoekingswerk worden zeden verzacht door zinnenstrelend friedliaans klankspel (via internetradio, checken maldie)
weergaloze woordkunstenares, rijdt met vlokke, leest veel boeken en is spetter. moeten haar sowieso koesteren hast'n :wink:
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Uiterlijk een paard? Dat is niet erg vriendelijk en niet eens waar! Voor de rest ben ik het wel volmondig met je eens.
» Een reactie posten