O wee, Wereldbeker.
De Wereldbeker voetbal is nog maar een dag van ons verwijderd en dat zullen we geweten hebben: de dagdagelijkse bijdrage in de krant en op televisie wordt ons spreekwoordelijk in het gezicht geduwd tot we, dolgedraaid door zoveel nonsens, een mening gevormd hebben over wie nu wereldkampioen zal worden (Argentinië is trouwens het enige correcte antwoord). Berichten in deze bulletins variëren van het gebroken kuitbeen van Djibril Cissé tot de tieten van mevrouw Buffon die zich krampachtig een weg proberen te banen uit haar voetbalsoutien. Mooie world cup, no?
Voetbal is natuurlijk meer dan een spelletje waarbij 22 mannen achter een stuk leder rennen. Voetbal is, zeker in de weken voor het belangrijkste toernooi, statistiek en data-analyse. Het feit dat Ivoorkust het enige land is met spelers waarvan geen enkel op Ivoriaanse bodem speelt, of dat de kleinste speler van het toernooi maar één meter tweeënzestig is, kan me maar matig boeien. Leeftijden, dat is wat me steeds weer intrigeert. Nadat ik alle data doorsnuffeld heb, kan ik met een gerust gemoed naar het WK kijken: geen enkele speler is geboren in de jaren negentig. Theo Walcott komt met zijn zeventien lentes nochtans aardig in de buurt. Maar een negentiger, neen die gaan we gelukkig niet zien. Ik ben met andere woorden, nog niet oud.
Wie een geboortejaar heeft zonder acht (of lager uiteraard) als derde getal, is een snotneus die niet thuis hoort op een professioneel voetbalveld. Want dan ben je toch maar pas de luiers kwijt? Ik weiger te geloven dat er negentigers zijn die nu op de houten banken van een Gijzegemse studiezaal hun tijd verdoen, ik weiger te geloven dat de eerste negentigers volgend jaar naar Gent zullen pendelen om er niet meer te spreken over godsdienst of zedenleer, maar over ‘wijsbegeerte’. Dat is bijna even ridicuul als nullers (geboortejaar 2000 en verder) die naar de lagere school trekken!
Oh.
De Wereldbeker 2010 in Zuid-Afrika wordt een mentale ramp.
Voetbal is natuurlijk meer dan een spelletje waarbij 22 mannen achter een stuk leder rennen. Voetbal is, zeker in de weken voor het belangrijkste toernooi, statistiek en data-analyse. Het feit dat Ivoorkust het enige land is met spelers waarvan geen enkel op Ivoriaanse bodem speelt, of dat de kleinste speler van het toernooi maar één meter tweeënzestig is, kan me maar matig boeien. Leeftijden, dat is wat me steeds weer intrigeert. Nadat ik alle data doorsnuffeld heb, kan ik met een gerust gemoed naar het WK kijken: geen enkele speler is geboren in de jaren negentig. Theo Walcott komt met zijn zeventien lentes nochtans aardig in de buurt. Maar een negentiger, neen die gaan we gelukkig niet zien. Ik ben met andere woorden, nog niet oud.
Wie een geboortejaar heeft zonder acht (of lager uiteraard) als derde getal, is een snotneus die niet thuis hoort op een professioneel voetbalveld. Want dan ben je toch maar pas de luiers kwijt? Ik weiger te geloven dat er negentigers zijn die nu op de houten banken van een Gijzegemse studiezaal hun tijd verdoen, ik weiger te geloven dat de eerste negentigers volgend jaar naar Gent zullen pendelen om er niet meer te spreken over godsdienst of zedenleer, maar over ‘wijsbegeerte’. Dat is bijna even ridicuul als nullers (geboortejaar 2000 en verder) die naar de lagere school trekken!
Oh.
De Wereldbeker 2010 in Zuid-Afrika wordt een mentale ramp.
This entry was posted
on donderdag, juni 08, 2006 at 8:05 p.m..
You can skip to the end and leave a response.
» Een reactie posten