The pills must be working.

Schoonheid zit vaak in de allerkleinste dingen. Dat kon ik vandaag vaststellen op mijn fietstochtje langsheen de Schelde. Het gebeurde allemaal in een fractie van een seconde: ik besefte bij het inhalen van een koppel oude knarren dat een mens niet naar de Provençaalse wijnvelden of de top van de Galibier moet trekken om een oogverblindend landschap te ontdekken. Ik keek, zoals ik – zo besef ik nu – altijd doe wanneer ik iemand achter me laat, over mijn linkerschouder en zag dat de Schelde er bijzonder mooi uitzag. Aan de andere kant van de stroom werd het zonlicht weerkaatst op een witte gevel van een huisje dat er wellicht al honderd jaar stond. Een speedboot doorbrak het effen watervlak waarop een eend zich door de ontstane golven voortbewoog. De geur van het hele tafereel drong in diezelfde seconde ook tot me door: het gras langsheen de oever was pas afgereden, waardoor dat specifieke parfum nog op te snuiven viel. Ja, de Schelde, het is een mooie stroom om op een warme dag langs te fietsen.

In al mijn haast neem ik niet altijd de tijd om de schoonheid van de omgeving op te nemen, terwijl dat best wel de moeite loont, waar een mens zich ook moge bevinden. Neem nu het stadscentrum van Gent. De drie torens van Sint-Baafs, Sint-Michiels en Sint-Niklaas torenen als oude stadsvaders uit boven een moderne Vlaamse stad. De boekentoren lijkt een wat lelijke bastaardzoon, al kan ik diens strakke lijnen best appreciëren. Menig uren heb ik daar in de leeszaal gesleten, wachtend op de volgende les Oudslavisch in de nabijgelegen doolhof van de Rozier.

Zelfs het slaapdorp Schoonaarde kent zijn mooie plaatsjes. De plaats waar vroeger de oude brug richting Berlare lag, is mijns inziens nog steeds een van de mooiste hoekjes van deze Dendermondse deelgemeente. Veel is er niet te zien, maar het besef dat hier ooit Duitse bommen de strategische brug hebben getroffen, voedt mijn nood aan historische weetjes.

Dus, weinige lezers van dit tekstje, kijk wat meer naar je omgeving, ruik ze, hoor ze. Hoe stedelijk of verwaarloosd ze ook is, toch schuilt er wel een spreekwoordelijke gouden appel die de moeite waard is om te plukken. Zoek ze en rapporteer ze hier, waarvoor dank.

This entry was posted on zaterdag, juni 24, 2006 at 11:56 p.m.. You can skip to the end and leave a response.