Het Pijpmondje.
Ten huize van deze blogschrijver ligt er dagelijks dezelfde krant op de keukentafel: Het Laatste Nieuws. De term krant als verspreider van informatie is mijns inziens al enige tijd niet meer van toepassing op het meest gelezen dagblad van Vlaanderen. Een blad dat meer aandacht besteed aan de vechtscheiding van Paul McCartney en zijn eenbenige ex of de liefdesperikelen van prins Amadeo van Saxen-Coburg Gotha dan aan de blijvende golf van aanslagen in Irak, is die titel niet waardig. Voor u al te snel conclusies zou trekken, wens ik te vermelden dat deze onderwerpkeuze mij niet stoort: sommige mensen zijn nu eenmaal meer geïnteresseerd in het kleine nieuws. De Persgroep heeft daar heel goed het spreekwoordelijke gat in de markt opgevuld, tot spijt van zijn concurrenten.
Het wordt echter wel te gortig wanneer je de lezersbrieven openslaat. Dagelijks zie je er de meest negatieve, door-hun-gordijnen-de-overbuur-bespiedende Vlamingen de revue passeren. Als een neger de handtas van een oervlaamse, naar frietvet ruikende harde werker ontvreemd heeft, zijn ze er als de kippen bij om hun eigen negerervaringen te delen met gans Vlaanderen. “Een neger trachtte me een zakje olijven te verkopen op de markt. Wat een schande! De man was zelfs bereid om ze in een plastic zakje te doen, waarschijnlijk gevuld met anthrax! Ik heb dit onmiddellijk gemeld bij de bevoegde instanties, maar die zullen er alweer geen gevolg aan geven. Het gerecht is nu eenmaal liever bezig met het geld te stelen van hardwerkende Vlamingen die ocharme tien kilometer per uur te snel rijden!”
Wanneer blijkt dat de voorzitter van de Nationale Bank net dat tikkeltje meer verdient dan diezelfde Vlaamse werker, dan moet er altijd een gremelend kwezeltje vermelden hoe hij met moeite de eindjes aan elkaar kan knopen door zijn veel te lage pensioentje. Meestal is hun eega ook nog gebrekkig, dat spreekt voor zich. Dat kan allemaal best zo zijn, lieve lezer van het Laatste Nieuws, maar wij hebben daar geen boodschap aan. Het voedt enkel de maatschappelijke illusie dat elke bedrijfstop bestaat uit geldrovende, hardvochtige aasgieren met een monocle op hun puisterige neus.
Het meest storende aan de lezersrubriek is echter niet die ellendig lange stortvloed aan klachten van verzuurde Vlamingen. Het meest storende is dat fotootje van het Persgroepwicht dat de brieven selecteert. Ze lacht je toe met dat pijpmondje van haar, mensen in de waan houdend dat ze oprecht geïnteresseerd is in wat ze te vertellen hebben. ‘Ik begrijp jullie’, tracht ze met haar blik te vertellen. Ik zie haar echter als een zoveelste Anke Vandermeersch die de mensen de illusie geeft dat ze iets kan veranderen aan de ingebeelde malaise waarin heel Vlaanderen in vertoeft. ‘Het is allemaal de schuld van negers en joden en ik geef jullie de kans om dat te zeggen. Maak je geen zorgen, ik begrijp jullie. Wees vooral niet kritisch, mijn collega van de binnenlandredactie gooit alles wel in een flitsende oneliner.’
Trut.
Het wordt echter wel te gortig wanneer je de lezersbrieven openslaat. Dagelijks zie je er de meest negatieve, door-hun-gordijnen-de-overbuur-bespiedende Vlamingen de revue passeren. Als een neger de handtas van een oervlaamse, naar frietvet ruikende harde werker ontvreemd heeft, zijn ze er als de kippen bij om hun eigen negerervaringen te delen met gans Vlaanderen. “Een neger trachtte me een zakje olijven te verkopen op de markt. Wat een schande! De man was zelfs bereid om ze in een plastic zakje te doen, waarschijnlijk gevuld met anthrax! Ik heb dit onmiddellijk gemeld bij de bevoegde instanties, maar die zullen er alweer geen gevolg aan geven. Het gerecht is nu eenmaal liever bezig met het geld te stelen van hardwerkende Vlamingen die ocharme tien kilometer per uur te snel rijden!”
Wanneer blijkt dat de voorzitter van de Nationale Bank net dat tikkeltje meer verdient dan diezelfde Vlaamse werker, dan moet er altijd een gremelend kwezeltje vermelden hoe hij met moeite de eindjes aan elkaar kan knopen door zijn veel te lage pensioentje. Meestal is hun eega ook nog gebrekkig, dat spreekt voor zich. Dat kan allemaal best zo zijn, lieve lezer van het Laatste Nieuws, maar wij hebben daar geen boodschap aan. Het voedt enkel de maatschappelijke illusie dat elke bedrijfstop bestaat uit geldrovende, hardvochtige aasgieren met een monocle op hun puisterige neus.
Het meest storende aan de lezersrubriek is echter niet die ellendig lange stortvloed aan klachten van verzuurde Vlamingen. Het meest storende is dat fotootje van het Persgroepwicht dat de brieven selecteert. Ze lacht je toe met dat pijpmondje van haar, mensen in de waan houdend dat ze oprecht geïnteresseerd is in wat ze te vertellen hebben. ‘Ik begrijp jullie’, tracht ze met haar blik te vertellen. Ik zie haar echter als een zoveelste Anke Vandermeersch die de mensen de illusie geeft dat ze iets kan veranderen aan de ingebeelde malaise waarin heel Vlaanderen in vertoeft. ‘Het is allemaal de schuld van negers en joden en ik geef jullie de kans om dat te zeggen. Maak je geen zorgen, ik begrijp jullie. Wees vooral niet kritisch, mijn collega van de binnenlandredactie gooit alles wel in een flitsende oneliner.’
Trut.
This entry was posted
on donderdag, augustus 10, 2006 at 2:11 p.m..
You can skip to the end and leave a response.
:D
En dan heb je de lezersbrieven van de Dag Allemaal nog niet gezien. Bij voorkeur maximum drie zinnen lang, altijd helemaal verzuurde parlé, en altijd lachen.
Genre:
"Aan de regering: bent u eigenlijk niet beschaamd?"
Luc Deleu, Zottegem
Ik ben verzot op HLN. Als ik al een krant koop, is het altijd HLN ( en het helpt ook wel dat het één van de enige kranten is hier verkrijgbaar in Wallonië, want de arme Vlaamse "expats" moeten toch ook hun dagelijks dosis "nieuws" krijgen é! )
Gelukkig heb ik een dosis historische kritiek op zak. Anders had ik nu al bij de eerste de beste gelegenheid Di Rupo afgeknald, en was ik daarna een paar bommen in een moskee gaan leggen. Die krant is puur Belang-propaganda, maar dat verkoopt dus ook weer. Ze mogen dan al "gepast verontwaardigd" reageren op het Belang, of zich een air van serieuze journalistiek aanmeten, maar hun voorpaginakeuze spreekt voor zich.
Het is al erg gesteld in een land waar sport en vakantie de hoofditems zijn op het nieuws, en waar oorlog liefst ergens in een klein hoekje wordt gestoken, kwestie van de kijkers niet te veel te choqueren. Waar is de tijd dat je ZELF maar moest zien waar je tegen kon ? Al die betutteling, BAH.
[/komt af van stokpaardje
Vroeger kon je ook op de website van HLN reacties plaatsen, al is dat nu verdwenen (denk ik). Daar was het nog een stuk erger. Maar dat heeft zich gewoon naar de site van VBer Jurgen Verstrepen verplaatst. Allen daarheen!
De lezersbrieven van Dag Allemaal zijn inderdaad the beste. Het is het enige dat ik altijd lees. En ik hou nog het meest van brieven in het genre van:
"Rita zou beter eens stoppen met drinken en de ruzie met Jan bijleggen. Dat is pas een brave mens. Dat is ook allemaal niet goed voor Anna. En ik kan het weten want ik het het ook aan mijn hart!"
Mja, ook in Het Volk zijn de reacties soms nogal zwart-wit. Maar met de oppervlakte die de lezersrubriek meestal krijgt is het ook niet verwonderlijk dat korte, duidelijke stukjes verkozen worden boven lange genuanceerde en goed uitgewerkte lezersbrieven.
Bonuspunten voor het gebruik van gremelen
» Een reactie posten