Schoonvader en Schoonmoeder.
Het is u waarschijnlijk (nu ja, een dergelijk grote massa aan lezers heb ik niet) opgevallen dat het de laatste tijd stil is op deze blog. Wees gerust, de pillen werken nog steeds, maar een gebrek aan tijd – en af en toe inspiratie, dat geef ik grif toe – is de grootste oorzaak voor het gebrek aan schrijfsels. Wat veroorzaakt toch dat tijdsgebrek, hoor ik u allen vragen. Het antwoord is een cafetaria van een sporthal, ergens in Vlaanderen.
Je vriend/in kan je zelf kiezen, maar je schoonouders niet. Ondanks dit feit dat zo vast staat als een vastende moslim in de ramadan, heb ik het best getroffen met die schoonouders van me. Schoonmoeder kookt als de beste en Schoonvader leert me hoe ik op een fatsoenlijke wijze een schroevendraaier kan hanteren. Met andere woorden, het botert goed tussen ons. Onlangs heeft er echter een grote verandering plaatsgevonden in het leven van Schoonmoeder, een verandering van een dergelijke omvang dat ook ik er door getroffen wordt. Na een jarenlange dienst in het plaatselijke grootwarenhuis, heeft ze ervoor gekozen om als zelfstandige de cafetaria van een sporthal, ergens in Vlaanderen, te openen. U raadt het al, ook ik werd de eerste dagen opgeroepen om ettelijke honderden glazen te spoelen.
Begrijp me vooral niet verkeerd, ik amuseer me rot. Vedett uitgieten, Rotzooi van de tafels vegen en bier tappen met een schuimrand van een duim dik… het bekoort me. Ingewijden weten dat het een stille droom van me is om later op gevorderde leeftijd zelf het lokale café te runnen, lachend met de scheldtirades van de plaatselijke kaarters die zonet een soloslim gemist hebben. Het tappen zit me daarenboven best in de vingers: met groot succes heb ik menig pint geserveerd, zonder wenkbrauwrijzende blikken van afkeer door de grote kraag. Wat me nog niet helemaal duidelijk is, is hoe ik in godsnaam een vat hoor te vervangen, maar daar is de McGuyver in Schoonvader voor.
Ik beloof plechtig om vaker voor een update te zorgen, maar vaak zal de plicht van Mort Subite en Carlsberg me roepen. De inspiratie kan echter enkel toenemen. Niet langer enkel besnorde Bulgaren dus, maar ook dronkenmanspraat van amateurzaalvoetballers. Spannend, niet? (niet echt)
Je vriend/in kan je zelf kiezen, maar je schoonouders niet. Ondanks dit feit dat zo vast staat als een vastende moslim in de ramadan, heb ik het best getroffen met die schoonouders van me. Schoonmoeder kookt als de beste en Schoonvader leert me hoe ik op een fatsoenlijke wijze een schroevendraaier kan hanteren. Met andere woorden, het botert goed tussen ons. Onlangs heeft er echter een grote verandering plaatsgevonden in het leven van Schoonmoeder, een verandering van een dergelijke omvang dat ook ik er door getroffen wordt. Na een jarenlange dienst in het plaatselijke grootwarenhuis, heeft ze ervoor gekozen om als zelfstandige de cafetaria van een sporthal, ergens in Vlaanderen, te openen. U raadt het al, ook ik werd de eerste dagen opgeroepen om ettelijke honderden glazen te spoelen.
Begrijp me vooral niet verkeerd, ik amuseer me rot. Vedett uitgieten, Rotzooi van de tafels vegen en bier tappen met een schuimrand van een duim dik… het bekoort me. Ingewijden weten dat het een stille droom van me is om later op gevorderde leeftijd zelf het lokale café te runnen, lachend met de scheldtirades van de plaatselijke kaarters die zonet een soloslim gemist hebben. Het tappen zit me daarenboven best in de vingers: met groot succes heb ik menig pint geserveerd, zonder wenkbrauwrijzende blikken van afkeer door de grote kraag. Wat me nog niet helemaal duidelijk is, is hoe ik in godsnaam een vat hoor te vervangen, maar daar is de McGuyver in Schoonvader voor.
Ik beloof plechtig om vaker voor een update te zorgen, maar vaak zal de plicht van Mort Subite en Carlsberg me roepen. De inspiratie kan echter enkel toenemen. Niet langer enkel besnorde Bulgaren dus, maar ook dronkenmanspraat van amateurzaalvoetballers. Spannend, niet? (niet echt)
This entry was posted
on maandag, augustus 21, 2006 at 6:15 p.m..
You can skip to the end and leave a response.
en ik die dacht dat in cafetaria's van sporthallen enkel cola-light, ice-tea, gatorade, aquarius en gesneden brood werd verkocht?
» Een reactie posten